Laatste dag Zuid-Amerika, Huacachine, Lima, Peru

Jeetje, dit is nu echt mijn allerlaatste verslag en dag van mijn reis door Zuid-Amerika. Gelukkig heb ik nog heel veel moois in het verschiet. Over een paar uur stap ik op het vliegtuig naar Cuba en zie ik Leandro eindelijk weer na drie maanden.

Voor nu nog even mijn laatste dagen in Peru en daarmee Zuid-Amerika beschrijven. Jeetje ik sta er nu nog van te kijken hoe snel de tijd is gegaan en gaat. Drie maanden leek heel lang, maar is echt omgevlogen. Gisteren had iemand het over kerst en oud en nieuw. Ik dacht maar dat is nog heel ver weg. Maar dat is het natuurlijk niet. Het is al oktober. Het is wel gek om bepaalde dingen niet mee te krijgen die gebeuren in Nederland. Zoals de pepernoten die inmiddels wel in de winkels zullen liggen. Ik denk dat het wel echt wennen wordt als ik weer thuis in Nederland ben.

Maar goed, eerst nog even terug naar Huacachina. Een piepklein dorpje waar je in vijftien minuten doorheen loopt. Het ligt naast het grotere Ica. Wat moet je dan in Huacachine zal misschien wel de vraag zijn. Dit plaatsje is erg bekend om het sandboarden. Snowboarden maar dan op sneeuw zeg maar. Dit kun je heel goed doen in Huacachina want het dorpje is eigenlijk een soort oase. Het ligt in het dal van een woestijn. Het gehele dorp is rondom een meertje gebouwd. Het is inderdaad echt zoals je het ziet in films. De woestijn is uitgestrekt en het is er warm. s Ochtends vroeg was het al zon dertig graden en dat bleef het ook. Er was verder niet heel veel te doen in het dorpje, dus het werd al snel de hele dag met een boek bij het zwembad. Ook zeker niet verkeerd. Ik heb dan nog wel een middag gevuld met sandboarden. Je wordt dan opgehaald in een soort buggie. Een grote open auto die met een behoorlijke snelheid door de woestijn raast. Je wordt flink door elkaar geschud en het zand zit vervolgens overal. Het voelt een beetje als een achtbaan. Nu hadden wij ook nog eens een chauffeur die meedeed aan races in de woestijn. Een echt pro dus. Eenmaal op een flinke zandheuvel aangekomen, kon het boarden beginnen. Het is inderdaad echt een soort snowboard, als is het eigenlijk het leukste als je op je buik op het board naar beneden glijdt. Dit is echt ontzettend gaaf om te doen. Eerst denk je waarom doe ik dit. Maar het geeft een behoorlijke kick. Daarna ook nog staand geboard. Ik heb nog nooit gesnowboard dus ik had geen idee hoe ik moest staan etc. Ik zag iedereen voor mij in het zand vallen, dus ik vreesde het ergste. Maar ik gleed heel subtiel naar beneden zonder te vallen. Er werd zelfs geapplaudiseerd. Dat moet ik natuurlijk wel even zeggen. Zelfs de instructeur zei dat ik talent heb. Misschien moet ik maar mee met wintersport om dit talent te laten bloeien haha.

Na twee dagen bij het zwembad gelegen te hebben, is dat wel genoeg en was het tijd om naar mijn laatste bestemming te gaan. Lima. Hoofdstad van Peru. Ik had besloten om niet meer naar het noorden te gaan en in Lima te blijven. Ik verkaste zo om de twee, drie dagen en het klinkt heel stom, maar dat kan soms best vermoeiend zijn. Nachtbussen, iedere keer pakken, zoveel nieuwe indrukken. Daarom had ik besloten om het eens even rustig aan te doen en in Lima te blijven aangezien ik daar toch van vloog. En ik dacht als ik hier toch een week blijf, kan ik net zo goed werken. In het hostel zochten ze nog mensen die achter de bar konden staan. En in ruil daarvoor krijg je gratis verblijf en eten. Een goede deal dacht ik zo. En achter de bar staan, bleek ook erg vermakelijk. Ik heb heel veel leuke mensen lerén kennen, met wie ik samen werkte. Ik heb vele cocktails lerén maken als caipirinhas en pisco sours. Deze ga ik natuurlijk maken als ik weer thuis ben, want deze cocktails zijn een beetje de drankjes van Zuid-Amerika en erg lekker.

In Lima zelf is niet zo heel veel te doen. Het is een enorme stad wat bestaat uit vele nieuwe en oude gebouwen. Het is overal het algemeen een vrij moderne stad, al lijkt de mist er wel continu over heen te hangen. Echt mooi weer hebben ze hier niet. Wat jammer is want het stikt hier van de stranden. Deze worden vooral gebruikt om te surfen. Ik verbleef in Miraflores, de meest mooie en actiefste wijk van Lima. Het enige nadeel was dat het wel behoorlijk van het centrum af was. Zo heb ik een keer naar de Plaza da Armas gelopen. Dat bleef toch wat langer dan gedacht helaas. Maar goed zeker de moeite waard. Verder vooral hier lekker geluierd, veel dingen geregeld. Ceviche gegeten, vis gegaard in citroensap, erg lekker. Eigenlijk was het samen met het werk een heerlijke en heel leuke afsluiting van mijn tijd in Zuid-Amerika.

Zuid-Amerika is fantastisch. Ik heb zoveel meer gezien en beleefd dan ik ooit had kunnen denken. Ik heb nog lang niet alles gezien en ik kom zeker terug. Zuid-Amerika bedankt voor de fijne en mooie tijd. Dit vergeet ik nooit meer.

Voor nu zeg ik tot ziens tegen je en hallo tegen Cuba. O ik ben best wel nerveus, ik sta te trappelen.

De volgende verslagen zullen dus in Cuba zijn. Maar het zal even duren haha. Eerst hebben Leandro en ik alleen oog voor elkaar denk ik.

Maar ik spreek iedereen snel weer. Een heel dikke kus vanuit Lima!